Ειναι αυτος που συνεργάζεται παρεμπιπτόντως σε καθημερινή βαση με "κίτρινο" ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης και δινει την γραμμη προπαγάνδας απο τον Πειραιά
Τα διαιτητάκια, τα ατίθασα…
Ο Αντώνης Καρπετόπουλος σχολιάζει το μπάχαλο που δημιουργήθηκε με τους διαιτητές.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο εξακολουθεί να ζει μέρες φαιδρότητας ακόμα και την περίοδο των γιορτών. όταν η αγωνιστική δράση έχει σταματήσει: φροντίζουν να μην μας λείψει η γελοιοποίησή του αυτή τη φορά οι διαιτητές που χθες ψήφιζαν όλη μέρα για το αν πρέπει να σταθούν συνεπείς ή όχι στην εξαγγελία τους για αποχή από το πρωτάθλημα. Τελικά αποφάσισαν να δώσουν το παρών κανονικά: δεν είχα πιστέψει ποτέ ότι θα τηρούσαν την δέσμευσή τους. Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά για να μην νομίζουν οι διαιτητές πως δεν καταλαβαίνουμε τι θέλουν και τι κάνουν.
Η πόρτα της γελοιότητας
Οι διαιτητές ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να κάνουν επ’ αόριστο αποχή από τα ματς του πρωταθλήματος παραμονή Χριστουγέννων και ως αιτία για την στάση τους ανέφεραν την επίθεση (;) που δέχτηκε ο διαιτητής Ευαγγέλου και τις μηνύσεις που έγιναν από τον επίτιμο πρόεδρο του Ολυμπιακού Σάββα Θεοδωρίδη σε όλους τους εμπλεκόμενους με το ματς Βόλος – Ολυμπιακός διαιτητές. Αν οι λόγοι της ευαισθησίας τους ήταν αυτοί, θα μπορούσα και να καταλάβω τη στάση τους – μολονότι δυσκολεύομαι να φανταστώ την τραγικότητα της επίθεσης στον Ευαγγέλου στο σπίτι του οποίου πετάξαν κάτι στρακαστρούκες: με όσα έχουν περάσει οι διαιτητές το περιστατικό μου φάνηκε έως και ασήμαντο. Αλλά οι διαιτητές δεν ευαισθητοποιήθηκαν στις 23 Δεκεμβρίου: πολύ πριν, στις 13 Δεκεμβρίου για την ακρίβεια, είχαν στείλει επιστολή στην ΕΠΟ με την οποία άνοιγαν την πόρτα της γελοιότητας. Τότε εξήγγειλαν αποχή για συγκεκριμένους λόγους που είναι όπως αναφέρουν σε επιστολή τους είναι:
α) «Η μη προστασία των διαιτητών και ολόκληρου του Ελληνικού Ποδοσφαίρου από δηλώσεις, ανακοινώσεις και λεκτική βία που γίνονται καθημερινά από παράγοντες, δημοσιογράφους και πολλούς άλλους που απασχολούνται στον χώρο του ποδοσφαίρου», β) «Οι μηνύσεις κατά διαιτητών και άλλων παραγόντων της διαιτησίας με σκοπό τον εκφοβισμό, τη δημιουργία εντυπώσεων και τη συκοφάντηση προσώπων» και γ) «Η ατιμωρησία ή η τιμωρία “χάδι” σε πολλές περιπτώσεις ποδοσφαιριστών, προπονητών, παραγόντων».
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι όρισαν ως ημέρα αποχής την 18η αγωνιστική, μολονότι τότε δεν είχε γίνει ούτε η 16η! Για ποιο λόγο κάποιος που έχει όλα αυτά τα προβλήματα κι όλους αυτούς τους προβληματισμούς δεν απέχει αμέσως δεν το καταλαβαίνω: μπορώ όμως να έχω κάποιες υποψίες.
Ατιμωρησία και σιωπή
Ηθελαν οι διαιτητές να κάνουν αποχή; Δύσκολο να το πιστέψεις. Αν κάποιος θέλει κάτι να κάνει, το κάνει: δεν το εξαγγέλλει ένα μήνα πριν. Γιατί υπήρξαν αυτές οι προειδοποιήσεις; Υπάρχουν δυο σενάρια: ένα κακό κι ένα καλό. Το καλό σενάριο είναι ότι ήθελαν μια παρέμβαση της ΕΠΟ και της Λίγκας στις ομάδες ώστε να σταματήσουν οι τοποθετήσεις των παραγόντων και οι ανακοινώσεις των ΠΑΕ εναντίον τους, ενώ δεν αποκλείεται, ζητώντας να καθίσουν με όλους αυτούς στο ίδιο τραπέζι, να τους ζητούσαν και νομική προστασία για τις μηνύσεις που κάποιοι είχαν δεχτεί. Υπάρχει όμως και το κακό σενάριο. Μήπως όλες αυτές οι προειδοποιήσεις έγιναν γιατί κάποιοι διαιτητές περίμεναν ότι θα υπάρξουν λάθη που θα ξεσήκωναν τον κόσμο εναντίον τους κι απλά μπήκαν στη διαδικασία να προειδοποιήσουν τους πάντες ότι ανησυχούν όχι για το ποδόσφαιρο, αλλά για την αφεντιά τους; Τη 16η αγωνιστική υπήρξε το ματς Βόλος – Ολυμπιακός που από τους ορισμούς καταλάβαινες τι θα γίνει. Τη 17η αγωνιστική υπάρχουν ματς που θα παίξουν Ελληνες διαιτητές και τα οποία είναι παιγνίδια υψηλού ρίσκου. Μήπως κάποιοι περίμεναν ότι θα προκύψουν λάθη – προς Θεού ανθρώπινα – και ήθελαν να εξασφαλίσουν ατιμωρησία και σιωπή;
Βολεύεται πίσω τους
Πάμε παρακάτω. Στις 23 Δεκεμβρίου οι διαιτητές αποφάσισαν ομόφωνα αποχή και μάλιστα λίγες μέρες αργότερα έστειλαν όλοι και δηλώσεις ότι έχουν κόλλημα στον αρχιδιαιτητή Περέιρα, ώστε κανείς να μην μπορεί να τοποθετηθεί σε ματς πριν τις 17 Ιανουαρίου. Τι γιγάντωσε την οργή τους; Οι ίδιοι λένε οι μηνύσεις του Θεοδωρίδη και η επίθεση στον Ευαγγέλου – να το δεχτώ. Πλην όμως η ευαισθησία τους αποκαλύφθηκε ότι αφορούσε μάλλον και κάτι άλλο: τις επικείμενες σκληρές τιμωρίες τεσσάρων «αστεριών», δηλαδή του Φωτιά, του Ευαγγέλου, του Τζήλου και του Σκουλά που πρωταγωνίστησαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο στα ματς Βόλος – Ολυμπιακός και Λαμία – ΑΕΚ. Είναι άραγε τυχαίο ότι οι διαιτητές έφτασαν να εκδώσουν και ανακοίνωση εναντίον του επιτηρητή της FIFA/UEFA κ. Χέρμπερτ Χούμπελ, όταν αυτός μίλησε για ανάγκη παραδειγματικής τιμωρίας διαιτητών; Δεν το νομίζω. Θυμίζω ότι με το συγκεκριμένο, και με τους υπόλοιπους ξένους που βρίσκονται στην Ελλάδα, δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ τους σε προηγούμενες ανακοινώσεις τους μολονότι τα αιτήματα τους έπρεπε να απευθύνονται και σε αυτούς. Μήπως, λέω, οι απειλές για αποχές διαρκείας κτλ προέκυψαν για να σωθούν οι διαιτητές που κινδύνευαν με καρατόμηση; Και μήπως όλες αυτές τις μέρες δεν κάνουν άλλο από το να παζαρεύουν το πώς θα συνεχίσουν όλοι τους να κάνουν ό,τι γουστάρουν χωρίς καμία απολύτως τιμωρία από τον αρχιδιαιτητή Περέιρα, που δηλώνει αρωγός τους και δεν αποκλείεται να βολεύεται και πίσω τους;
Ποια είναι η ατζέντα
Γιατί δεν προχώρησαν οι διαιτητές σε αποχή όταν κανένα απολύτως από τα φανερά αιτήματα τους δεν ικανοποιήθηκε; Θυμίζω ότι στις 13 Δεκεμβρίου οι διαιτητές είχαν πρόβλημα με όσους μέχρι τότε τους έκαναν μηνύσεις: δεν μου προκύπτει ότι κάποιος τις πήρε πίσω. Δεν μου προκύπτει επίσης ότι μπορεί κάποιος να σταματήσει ένα δημοσιογράφο να γράφει, μια οποιαδήποτε ΠΑΕ να βγάζει ανακοινώσεις και ένα οποιοδήποτε άνθρωπο να τους κάνει μηνύσεις: για αυτά, που ήταν και τα βασικά τους αιτήματα κανείς τους δεν εξασφάλισε καμία απολύτως λύση. Στις 23 Δεκεμβρίου ζήτησαν και ψηφιακές γραμμές για το VAR: ούτε κι αυτό διορθώθηκε! Τι μπορεί να εξασφάλισαν με τη φασαρία; Δεν ξέρω. Αν πάντως κέρδισαν τη συνέχεια του καθεστώτος ατιμωρησίας που οι ΠΑΕ καταγγέλλουν και την επιστροφή σε χρόνο ρεκόρ των καλών φίλων τους την παραδειγματική τιμωρία των οποίων ζητά η FIFA, μπράβο τους. Αλλά ας αφήσουν κατά μέρος το δάκρυ και το κλάμα: δεν τους ταιριάζει.
Την ώρα του αγώνα
Η συναδερφική αλληλεγγύη είναι σπάνια στο χώρο της διαιτησίας. Κάποιοι από αυτούς που πρωτοστατούν στις κινήσεις αυτές (ο Σιδηρόπουλος, ο Ζαχαριάδης κτλ) ήταν ενεργοί κι όταν πολλοί συνάδερφοί τους βρήκαν κανονικά το μπελά τους μετά από μηνυτήριες αναφορές ΠΑΕ: αρκετοί δεν έχασαν μόνο τη θέση τους στους πίνακες, αλλά και τη δουλειά τους αφού από τη στιγμή που τους ασκήθηκαν διώξεις μπήκαν σε επαγγελματική καραντίνα. Για αυτούς δεν συγκινήθηκε κανένας Σιδηρόπουλος και κανένας Ζαχαριάδης: δεν ήταν διαιτητές και συνάδερφοι άραγε; Και δεν εκτοξεύτηκαν εναντίον τους τόνοι λάσπης; Τώρα φοβούνται λένε και κοιτάνε τις πλάτες τους όταν γυρίζουν σπίτι. «Μασάνε ωρέ τα παλήκάρια» που λέει και μια ψυχή; Κι αν μασάνε γιατί δεν τα παρατάνε καταγγέλλοντας τον κόσμο τον κακό; Μήπως γιατί αγαπούν το ποδόσφαιρο και δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτό; Η μήπως γιατί δυο χιλιάρικα το ματς και χίλια ευρώ για σουβλάκια στο VAR στις δουλειές που κάνουν δεν θα τα δουν ποτέ τους;
Τα πάνω από τρία χιλιάρικα το μήνα που παίρνουν οι περισσότεροι είναι γλυκά: καλά έκαναν και άρχισαν πρωτοχρονιάτικα τις κωλοτούμπες: σε μια σοβαρή χώρα, απειλώντας με αποχές, θα τα είχαν χάσει ήδη. Κάνανε όμως ένα λάθος τα διαιτητάκια τα ατίθασα: δείξανε ότι τρέμουν τις μηνύσεις. Και οι επόμενες θα γίνουν την ώρα του αγώνα, για να μην μπορεί να γλυτώσουν και το αυτόφωρο…
Πηγή: karpetshow.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου