Καμία αναφορά στο σχήμα 4-4-2 με το οποίο παρέταξε αρχικά την ομάδα του και αποδείχθηκε στην πράκη πολύ ατυχής ως έμπνευση , δεν έκανε ο προπονητής του Εδεσσαϊκού Ηλίας Σαπάνης στην συνέντευξη Τύπου αλλά μιλήσε λίγο αόριστα περί"φοβίας, εκνευρισμού και έλλειψης καθαρης σκέψης των παικτών" αναζητώντας τα αίτια της κάκιστης εμφάνισης των "πρασίνων" και την ήττας 0-1 από την Βέροια.Χαρακτηριστική εξάλλου των ευθυνών απέδωσε στους ποδοσφαιριστές του ήταν και η ...ατάκα του "δεν μου έφθαναν σήμερα οι 4 αλλαγές για να διορθώσω την ομάδα"
Αναλυτικά τα όσα ειπώθηκαν από τους δύο τεχνικους Σαπάνη και Θεοδοσιάδη
1 σχόλιο:
Καλημέρα και καλή εβδομάδα . Σχετικά με το χθεσινό παιχνίδι θα ήθελα πρώτα από όλα να ζητήσω συγγνώμη από όλους για την αδικαιολόγητη έκρηξή μου μετά το τέλος του αγώνα . Αφορμή στάθηκε το παίξιμο στα μεγάφωνα του ύμνου της ομάδας που ακούστηκε στα αυτιά μου τραγικά ειρωνικό μετά την άθλια εμφάνιση και την ήττα αλλά η αιτία ήταν η απαγόρευση να πάμε εμείς οι λίγοι γνωστοί γραφικοί οπαδοί στο χώρο μας δηλαδή στη θύρα 3 (όρθιοι) του γηπέδου. Χθες συνέβη το πρωτόγνωρο να έχουν καταληφθεί από τους αντιπάλους και η μισή κερκίδα και η θύρα τρία ( εκεί βρίσκονταν όχι περισσότερα από 20 άτομα με κάποια πανό) . Δηλαδή εμείς οι γηπεδούχοι (και χθες ήμασταν αρκετοί) στριμωχτήκαμε στη μισή κερκίδα ενώ οι ( λίγοι ) οπαδοί των αντιπάλων είχαν άνεση στη μισή κερκίδα και κατέλαβαν την 3 . Το λογικό θα ήταν (και για λόγους ασφαλείας ) να είναι συγκεντρωμένοι όλοι στη μισή κερκίδα και να βάλουν τα πανό τους εκεί μπροστά . Για μας τους γραφικούς η 3 είναι χώρος ιδιαίτερος γιατί από εκεί μπορούμε με τις φωνές μας, τις επευφημίες μας , τις αποδοκιμασίες μας να βοηθάμε τους παίκτες μας ουσιαστικά αφού η οποία αντίστοιχη εκδήλωση από την κερκίδα από τη στιγμή που δεν υπάρχει οργανωμένος πυρήνας χάνεται λόγω της απόστασης από τον αγωνιστικό χώρο ( το στάδιο της Έδεσσας δεν είναι ποδοσφαιρική έδρα). Προσωπικά στη θύρα 3 παρακολουθώ και ενισχύω με τον τρόπο μου την ομάδα εδώ και πάνω από 40 χρόνια (από το 1977 όταν παιδάκι με πήγαιναν στο γήπεδο ο πατέρας και οι θείοι μου). Ακόμα και στην Α Εθνική ποτέ δεν συνέβη να μην μπορούμε να πάμε στο χώρο μας για να υποστηρίξουμε την ομάδα μας. Θυμάμαι ιδιαίτερα τα δύο πιο δύσκολα παιχνίδια στην Α Εθνική με ΑΕΚ το 93 και με ΠΑΟΚ το 97 όταν το γήπεδό μας είχε καταληφθεί από χιλιάδες σκληρούς αντιπάλους οπαδούς κανείς δεν μας εμπόδισε να πάμε στο χώρο μας να υποστηρίξουμε όπως μπορούσαμε την ομάδα μας . Προσωπικά για μα μην σας κουράζω όποτε θα υπάρχει σχετική απαγόρευση προσέγγισης της θύρας 3 θα πηγαίνω στην διπλανή κερκίδα γιατί η παρουσία μου στην κεντρική κερκίδα είναι ενοχλητική. Τώρα για την ομάδα ο στόχος είναι πρώτα από όλα η βελτίωση της αγωνιστικής εικόνας ( ένα δείγμα το πρώτο ημίχρονο με την Τρίγλια ) και κατόπιν η άνετη παραμονή . Συγγνώμη και πάλι για την πολυλογία μου . Κυριάκος Κωφίδης ( ένας ρομαντικός - γραφικός οπαδός παλαιάς κοπής) Έδεσσα 12/11/2018.
Δημοσίευση σχολίου